درجه بندی زخم بستر
چندین سیستم برای طبقه‌بندی زخم بستر وجود دارد , هر چند که هیچ یک از آن‌ها برای اطمینان از پایایی آزمون ارزیابی نشده اند . مقیاس درجه‌بندی جدید با طبقه‌بندی شی رایج مقایسه شد . این مقیاس جدید برای ارائه شرح کامل‌تر درمان زخم فشاری تهیه شد . مزایای این مقیاس عبارتند از : طبقه‌بندی نواحی قرمز به عنوان زخم برای جلوگیری از وخامت بیشتر و طبقه‌بندی زخم‌های التیام یافته تا توجه به مشکلات بالقوه . مواد و روشها : این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ۵۰ بیمار بستری در بیمارستان امام رضا ( ع ) انجام شد . درجه‌بندی درجه‌بندی نشان داد که چربی زیرپوستی در معرض چربی قرار ندارد . عضله نمایان شده بدون درگیری استخوان به عنوان یک زخم درجه یک طبقه‌بندی می‌شود . درجه‌بندی عیاری نشان‌دهنده مشارکت فضایی مشترک است . زخم فشاری بهبود یافته و زخم فشاری بهبود یافته‌است . پایایی بین آزمونگر با دو پرستار ارزیابی شد . با وجود افزایش تعداد طبقات در مقیاس آزمایشگاهی , کاهش قابلیت اطمینان مشاهده نشد . داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . هشتاد و پنج درصد درجه‌بندی برای مقیاس کرک - کرک یک‌سان بود , در حالی که تنها 73 / 99 درصد برای طبقه‌بندی شی همسان بودند . سه درصد از رتبه‌ای که برای طبقه‌بندی به دست آمد , بیشتر از رده بود . این مقیاس به نظر می‌رسد دارای قابلیت اطمینان خوب و توصیف زخم‌های بستر است . این مقیاس می‌تواند برای آموزش فعالیت‌های پیش‌گیری و نیز دسته‌بندی زخم استفاده شود .
زخم فشاری ( که به تازگی آسیب نامیده می‌شود ) نواحی آسیب به پوست و بافت زیرین ناشی از فشار و یا اصطکاک است . این نوع آسیب پوستی می‌تواند به سرعت در هر کسی که تحرک کمتری داشته باشد , مانند سالمندان یا آن‌هایی که به تخت‌خواب یا صندلی بسته شده‌اند , گسترش یابد .
درمان آسیب‌های فشار می‌تواند مشکل باشد و منجر به عوارض جدی شود . پیش‌گیری شامل تغییر وضعیت منظم , بهداشت خوب و مراقبت از پوست و رژیم غذایی سالم است .
نام‌های دیگر برای این نوع آسیب شامل زخم بستر , زخم فشاری و زخم فشاری است . پوست روی نواحی استخوانی مانند پاشنه , آرنج , پشت سر و استخوان دنبالچه ( دنبالچه ) به ویژه در معرض خطر است . فقدان جریان خون کافی می‌تواند باعث مرگ بافت آسیب‌دیده در صورت عدم درمان
